Pierwsze lotnisko w Gdańsku powstało w 1919 roku i mieściło się na obecnych osiedlach Zaspa-Młyniec i Zaspa-Rozstaje.
Pierwszy hangar zaczęto budować w 1913 roku i zapoczątkowano wojskowy ruch lotniczy. Cztery lata później powstał drugi hangar, w ktorym prowadzono szkołę pilotów niemieckiej marynarki wojewnnej.
Pierwsze cywilne lotnisko
Po I wojnie światowej, w wyniku postanowień traktatu wersalskiego Wolne Miasto Gdańsk zostało zdemilitaryzowane. W związku z tym lotnisko zostało przekształcone w cywilny port lotniczy, który oddano do użytku w 1919. Był to pierwszy port uruchomiony na terytorium współczesnej Polski.
W celu usprawnienia dowozu pasażerów, w rejonie obecnego przystanku SKM Zaspa powstał przystanek kolejowy Danzig Flughafen (Gdańsk Lotnisko), a w 1930 do lotniska doprowadzono linię tramwajową, której końcowy przystanek o nazwie "Heeresanger" znajdował się przy dzisiejszym skrzyżowaniu ulicy Kościuszki z al. Legionów.
Fot. Aleja Jana Pawła II, pokrywająca się z dawnym pasem startowym lotniska i pozostałości pasa startowego
Polecany artykuł:
W latach 50. XX wieku wybudowano w tym miejscu pętlę tramwajową. Ślad pętli stanowi do dziś charakterystyczny kształt placu w okolicy skrzyżowania ul. Legionów i Kościuszki.
W 1922 zawiązana została spółka pod nazwą Polska Linja Lotnicza „Aerolloyd”, która ulokowała we Wrzeszczu bazę techniczną, a 5 września 1922 uruchomiła regularną linię lotniczą z Gdańska do Warszawy i dalej do Lwowa. W 1925 baza została przeniesiona na warszawskie lotnisko mokotowskie, zaś "Aerolloyd" zmieniła nazwę na Polska Linja Lotnicza "Aerolot" (w trzy lata później przekształconą w Polskie Linie Lotnicze LOT).
Fot. Park im. Jana Pawła II - został utworzony na niezabudowanej części dawnego lotniska, pozostawionej do wykorzystania jako teren zielony, w przeszłości porośniętej lasem sosnowym, przez który płynął Potok Brzeźnieński
Lotnisko obsługiwało połączenia m.in. z Berlinem, Elblągiem, Królewcem, Hamburgiem, Leningradem, Lwowem, Olsztynem, Poznaniem i Warszawą. Po II wojnie światowej: z Bydgoszczą, Katowicami, Krakowem, Rzeszowem, Szczecinem, Warszawą i Wrocławiem.
We wczesnych latach 20. XX wieku (otwarcie nastąpiło w czerwcu 1923) obszar lotniska powiększono do 100 ha, a pasy startowe wyłożono betonowymi płytami. Na początku lat 30. pas startowy został przystosowany do lotów nocnych, m.in. zamontowano oświetlenie i urządzenia radionawigacyjne.
W 1934 powstał hangar dla lotnictwa sportowego oraz nowy dworzec pasażerski, pod którym zbudowano pierwszy w Gdańsku schron przeciwlotniczy. Lotnisko obsługiwało wówczas samoloty z czterech krajów. Liczba pasażerów nie przekraczała wówczas 2 tys. rocznie.