Zwykle daje się 15 proc. napiwku.

W restauracjach zwykle zaokrągla się rachunek do pełnych kwot.

8–10 proc. lub zaokrąglenie przy dobrej usłudze. Zostawiamy pieniądze na stole. Nigdy nie dajemy kelnerowi napiwku do ręki.

Oprócz niektórych luksusowych restauracji, gdzie są doliczane sowite napiwki (znak czasu), pozostawienie pieniędzy na stole jest okazaniem braku szacunku. Dotyczy to także Makao i Hongkongu. Tak samo w Japonii i Korei Południowej.

Przy dwóch podatkach (od sprzedaży 23 proc.) i serwisowym 10 proc.) zostawienie dodatkowych 10 proc. będzie dowodem na wyjątkową obsługę.

10 proc., szczególnie w dobrych i najlepszych restauracjach.

Napiwki są podstawą funkcjonowania w tym społeczeństwie. Warto jednak przestrzegać zasady „mało, ale często”.

Finowie nie oczekują ani nie dają napiwków. Choć nieco się to zmienia w dużych restauracjach w Helsinkach.

W restauracjach wszystkie ceny zawierają 15 proc. dodatku serwisowego i nie ma powodu płacić więcej.

Zwykle serwis wliczony, ale niewielki napiwek zawsze mile widziany.

Holendrzy nie oczekują, ale i nie dają napiwków. Co najwyżej zaokrąglają do pełnego euro.

10 proc. opłaty serwisowej jest wliczone do rachunku.

Napiwki są spodziewane od turystów. Opłaty za taksówki zaokrąglamy do pełnych tysięcy rupii. W restauracji spodziewany jest tip w wysokości 6–7 tys. (ok. 0,5 dol.).

Kubańczycy, wbrew oficjalnej niechęci do USA, szybko przejęli ich zwyczaje napiwkowe. Trzeba mieć dużo drobnych, bo w turystycznych miejscach płacimy nie tylko za obsługę kelnerską, ale często za otwarcie drzwi, drinka przy barze i zawsze za wizytę w toalecie.

Napiwki są tu na porządku dziennym. 10 proc. w restauracjach, ale przy innych usługach też trzeba mieć pod ręką drobne dirhamy.

Napiwki są spodziewane od bogatych klientów, czyli w praktyce od wszystkich turystów. 10 proc. do rachunku pożądane.

Obsługa wliczona w cenę rachunku restauracji.

10 proc. w restauracji staje się coraz bardziej powszechne.

Obsługa wliczona w cenę rachunku w restauracji.

Napiwki w restauracjach są doceniane, ale raczej nieoczekiwane. Zwyczaj przybył z zachodnimi turystami do stref wakacyjnych i Bangkoku. Tajowie często zaokrąglają rachunek, pozostawiając nawet drobne grosze (tj. bahty), nie traktując tego jako napiwek.

Urzędowo wszystkie ceny mają wliczoną obsługę, ale zwykle dorzuca się 5–10 proc. lub zaokrągla do pełnych euro przy barze.

W lepszych restauracjach, o ile nie jest doliczona obsługa, 10–15 proc. napiwku jest spodziewane.

15 proc. napiwku w restauracjach jest niemal obowiązkowe.

W restauracjach przy dobrej obsłudze 10 proc. jest wystarczające, choć londyńscy kelnerzy coraz częściej zapatrują się w kolegów zza Atlantyku, oczekując nawet 15 proc.

10 proc. Nie zostawiamy pieniędzy na stole.

Zwykle stała opłata, tzw. coperto: od 1do 2 euro za osobę przy stole. Niektóre restauracje doliczają 10 proc. do rachunku.

Napiwki są spodziewane od turystów. Zwykle 10 proc. za dobrą obsługę kelnerską.

W restauracjach serwis zwykle wliczony w cenę. Jeśli nie, to ok. 10 proc. jest wystarczające.

Informacje podane za National Geographic Polska